Schreeuwen in stilte

eens had ik een droom
waarin ik schreeuwde

maar niemand hoorde me

niemand schonk enig aandacht aan mij

alsof ik niet bestond

maar toch ook weer wel
ik schreeuwde zo hard
en de tranen rolden over mijn wangen

maar er was geen geluid

ik werd minachtend aangekeken

door de buitenwereld

alle mensen liepen langs me

ik zakte neer op de grond

het werd zwart om me heen

er verscheen een vaag sillouet

en het keek me cynisch aan

eerst besefte ik het niet

maar na een tijdje

realiseerde ik me

dat ik het was die me zo indringend aankeek